Van Maastricht naar Heusden en door naar Drimmelen

Brr, het is echt koud als we opstaan. Dikke truienweer op de een na laatste dag. Er valt weinig te koekeloeren vandaag want iedereen blijft lekker lang onder de wol liggen en geef ze eens ongelijk. Wij moeten weer door vandaag en de hele boel weer opbreken. Jut komt als een echte blauwbilgorgel zijn bed uit. Niet alleen de bil is gisteren geraakt, maar ook het andere been wat nu ook helemaal blauw is. Nou ja, het is mooier als beide billen en benen gelijk opgaan qua kleur hè? Hij is er in ieder geval niet minder vrolijk door. Maar dat hij harder gevallen is dan hij mij vertelde, is duidelijk. Vandaag gaat de reis naar Heusden om tenslotte te eindigen in Drimmelen. Nog nooit van gehoord, maar mijn topografische kennis is niet meer wat het geweest is. Alhoewel ik na deze reis wel weer aardig bijgespijkerd ben. Ik vermoed dat dit een dag wordt van kou en regen en windje tegen. Komen we ook wel weer overheen. We staan naast een minicaravan, ik denk voor lilliputters. Als ik er een boomlange vent uit zie stappen, kan het niet anders zijn dan dat hij vannacht behoorlijk in de kreukels heeft gelegen. Tegenover ons staat een echtpaar met een sleurhut zo groot, dat ik me afvraag waarom ze niet gewoon hun eigen huis hebben aangekoppeld. Vele malen makkelijker lijkt mij. Ze hebben hun auto eraan vast laten staan en niet bepaald waterpas geslapen lijkt mij. We betalen opnieuw een euro voor een heerlijke douche die onbeperkt blijft gieteren. Heerlijk wakker worden zo. Alhoewel we ook gewoon buiten hadden kunnen gaan staan, want de regen gutst al met bakken naar beneden. Dat is even wennen als je al zo lang mooi weer hebt gehad. Volgende week wordt het weer zo mooi, maar daar genieten we thuis dan maar van. De buren beginnen in de sleurhut aan het ontbijt, maar als je niet waterpas staat, vliegen de hagelslag vlokken denk ik van achter naar voren. De hagelslag en pindakaas zijn zeer populair op alle camperparken die we hebben bezocht, behalve bij ons. Geen aardappelen, hagelslag en pindakaas meegenomen. Als ik terugkom van het washok zie ik een camper met…… een wip ervoor.

Altijd handig want zoveel ruimte is er nu eenmaal niet in een camperbed🙈🙈🙈. Vandaag is onze jongste kleinzoon Friso jarig en wordt hij 12 jaar. Echt een leuk, grappig en slim mannetje geworden. Morgen vieren we zijn feessie op de terugweg naar huis.

We klappen de zooi in en op, lozen het vieze water en de rest en gaan op weg naar Heusden. Een behoorlijke rit van anderhalf uur op een knetterdrukke weg. Oh oh Nederland, wat raak je verstopt. Dit kan nooit goed gaan. Maak het openbaar vervoer gratis of bouw ondergrondse tunnels voor het vrachtverkeer. Als ik toch in de regering zou zitten….dan maak ik heel Nederland gelukkiger. Bij aankomst in Heusden regent het pijpenstelen. Voor het eerst in deze vakantie, trek ik een jas aan. Het is ook nog koud ook, maar een echte Hollandse meid, trekt zich daar niets van aan.

Het huidige Heusden ontstond rond 1200, bij de burcht van de Heren van Heusden. Strategisch gelegen aan de Bergsche Maas en schakel tussen de Biesbosch en ’s-Hertogenbosch. In 1680 schrok vestingstad Heusden op van enorme knallen. Kanonschoten van de vijand? Nee, de bliksem sloeg in de kruittoren! De explosie verwoestte het kasteel maar de oude fundamenten werden weer opgebouwd. Na 1968 werd vestingstad Heusden compleet gerestaureerd. Nu lijkt het weer alsof je door de 17e eeuwse straten loopt. Met deze restauratie won Heusden de prestigieuze ‘Europa Nostra’-restauratieprijs.

Het vestingverleden van Heusden is in bijna elk straatje en elke steen voelbaar. Behalve leuke winkels en gezellige restaurants en fort Heusden zijn er ook veel kunstgaleries. We willen graag het gouverneurshuis bezoeken. Helaas is het gesloten vandaag en moeten we het doen met een foto.

Het Gouverneurshuis Heusden is een prachtig opgeknapt gebouw met een schitterende tuin. Het museumcomplex bestaat uit een hoofdgebouw en bijgebouwen. Het museum heeft een vaste collectie en wisselexposities. Die vertellen samen het verhaal van de geschiedenis van Heusden.

We slenteren lekker door het kleine stadje en ploffen neer in een restaurant op de vismarkt om de lunch te nuttigen.

Ik zie het bord aan de muur met alle soorten bier die er te bestellen zijn en vind de verschillende benamingen prachtig.

Geef mij maar een kratje van De Pikjongen. Ik denk dat deze mij het beste zal smaken omdat het een stout biertje schijnt te zijn🤣. De gezelligheid in het restaurant doet ons goed. Echte Brabantse gezelligheid. We duiken de kou en regen weer in en kuieren lekker door de straatjes van Heusden. We bezoeken het informatiecentrum en kijken een film over de geschiedenis van Heusden.

Ik hou Jut stevig bij de hand want ik merk dat hij nog steeds onzeker loopt. De natte keitjes in de straten maken het lopen ook niet makkelijker. We zoeken het kleine haventje op, de molen en gaan bij een kaarsenmaker op bezoek die ons laat zien hoe hij kaarsen maakt en wat er belangrijk is tijdens het maken daarvan. Het bad waar ze in gedompeld worden is ca 80 graden.

Ik waan me in een soort open lucht museum. Maar inmiddels zijn we ook wel een beetje erg nat geregend en het is nog een beste wandeling die we moeten maken naar de toerdoos. Dus we werpen nog een blik hier en daar en verlaten Heusden.

We besluiten rechtstreeks door te tuffen naar de Jachthaven in de Biesbosch. Opnieuw komen we in de drukte terecht met allemaal verschillende op en afritten en Miep Kakel slaat weer volledig op hol. Gelukkig hebben we ook nog iets van hersens in ons hoofd die we kunnen inzetten en Jut scheurt met toerdoos en al binnen een half uur de Jachthaven binnen. Daar is het volledig zelfbediening als het om het in en uitchecken gaat. In een fractie van twee minuten staan we op onze plek geparkeerd en nemen we even onze rust, terwijl we naar het tikken van de regen op het dak van de toerbus luisteren. Klinkt eigenlijk best gezellig. Aan het eind van de middag, als het iets droger lijkt te worden, steken we onze neuzen buiten de toerdoos en gaan we eens even aan de wandel in de jachthaven. Het ziet er allemaal erg troosteloos uit met dit weer. Alle bootjes liggen onbemand in het water.

We zoeken alvast de plek op waar we morgen moeten opstappen voor een twee uur durende vaartocht door de Biesbosch. Dat wordt de afsluiter van deze vakantie.

We bellen met de jarige Friso die er naar uitkijkt om zijn opa en oma morgen te zien. Ik neem een heerlijke douche en Jut zorgt voor wat te eten. Tussen neus en lippen door vraagt hij vandaag ook nog aan mij of er ook pilletjes bestaan voor mijn onnozelheid. Ik ken ze wel voor adhd ( alle dagen heel druk) maar ik ken geen adho ( alle dagen heel onnozel) pillen, dus ik moet Jut diep teleurstellen. Ondanks de regen en kou, hebben we opnieuw een topdag gehad. Morgen helaas de laatste dag.