Wakker worden in je eigen vertrouwde bed is toch wel erg fijn en we slapen bijna een gat in de dag. Bijna, zei ik hè? Want dat kan natuurlijk niet. Hopla, op tijd in de benen en ik spring er dan ook om 7.15 uur uit en gun Jut nog even zijn momentje. We gaan vandaag weer verder met de toerdoos en kijken er alweer naar uit om daarmee het park af te rijden in Vorden. Bepakt en bezakt rijden we met de fiets naar de toerdoos en laden we alles weer in. Fietsen weer achterop en nog even wat vrienden ontvangen die onze toerdoos komen bewonderen en ons later ook uitzwaaien.
Om 9.00 uur racen we het park af, eerst op weg naar de super om wat foerage in te slaan en dat doen we met veel vlijt. En dan verlaten we Vorden. We gaan op familiebezoek in Arnhem. Je moet investeren in vrienden en familie wordt er altijd gezegd en deze familie hebben we al tijden niet gezien. Ze wonen in Burgers Zoo in Arnhem en we kijken er naar uit om ze weer eens te ontmoeten. Geintje! Het is behoorlijk druk op de weg en we worden met allerlei omleidingen richting de snelweg gestuurd. Miep Kakel, de navigatie, heeft weer een feessie gehad gisteravond en stottert er de halve weg op los. Keer om, keer om, keer om, gilt ze door de toerbus en bij de Kipweg blijft ze helemaal hangen en gilt ze drie km lang, ga rechtsaf bij de Kipweg, ga naar de Kipweg, ga hier de Kipweg in. Om gek van te worden. Als we de omleiding voorbij zijn, is ze haar kater denk ik kwijt want dan praat ze geen onzin meer en kunnen we weer op haar navigatiekwaliteiten vertrouwen.
Om half 11 rijden we het terrein van Burgers Zoo op en zien we de schoolreisbussen al in de rij staan. We waren er al bang voor. Vrijdag is nog steeds de ideale dag voor een schoolreisje en we komen dan ook vele scholen tegen met gillende kinderen. We laveren er gewoon tussendoor en doen net of we gek zijn. De eerste drie kwartier zien we alleen een paar pinguins. De overige dieren slapen denk ik nog. Maar gelukkig komen we een dame tegen in een tijgerjurk en eentje in een zebrajurk, dus we weten zeker dat we op de goede plek zijn beland.
We duiken eerst maar eens even een restaurant in voor de koffie en ook daar is het nog heel stil. We nemen er de tijd voor zodat de dieren even wakker kunnen worden en we geen 55 euro hebben betaald om lege dierenverblijven te bekijken. En ja hoor, na de koffie gaat het een stuk beter. Ik hou Jut stevig bij de hand want hij loopt nog behoorlijk wankel. Echt vervelend voor hem.
Ik ben dol op apen. Uiteraard om de streken die ze uithalen en het kolderieke gevlooi bij elkaar. Nu, we worden beloond en bewonderen de enorme gorilla’s en chimpansees. Ik kan er geen genoeg van krijgen.
Het gekke is dat ik er altijd wel iemand bij kan bedenken die ik er op vind lijken, maar ik noem geen namen. We schutteren door naar de verschillende hokken en bewonderen al het vee dat we tegenkomen. Ik moet eerlijk bekennen dat Burgers zoo een prachtig dierenpark is waar de dieren in een natuurlijke omgeving heerlijk kunnen leven met elkaar. Mooier dan bijvoorbeeld Artis, waar er toch nog veel dieren in een hok leven.
Tussendoor rust Jut even uit op een bankje om zijn been weer in balans te krijgen. Dat wordt. Fysiotherapie als we thuis zijn dus onze vaste therapeut Frank, kan zijn borst alvast natmaken. Lang leve Paleis het Loo.
We struinen het hele park door van de tijgers tot de vlinders en vinden het echt de moeite waard om te aanschouwen. Soms heb je de neiging om tijgers en leeuwen te knuffelen omdat ze er zo lief uitzien. Ten eerste krijg je daar natuurlijk niet de kans voor en ten tweede zijn mijn ledematen natuurlijk een fantastische prooi voor hen. Uit de buurt blijven zou ik zeggen.
We ploffen weer eens neer op een bankje en kijken mensen. Mensen kijken is het leukste dat er is en we hebben op iedereen wat aan te merken. De een heeft de verkeerde jurk aan, de ander de foute broek of de foute onderbroek onder de broek. De een is veel te dik en de ander ziet er niet uit, waarschijnlijk al vanaf de geboorte. Eigenlijk zijn wij de enige normalen in het park.🤣. We hobbelen door voor de laatste onderdelen en nemen de laatste foto’s.
Ik hou helemaal niet van vissen, maar heb vandaag toch een paar hele mooie gespot die ik niemand wil onthouden.
Vraag me niet hoe ze heten, maar ze zijn prachtig om te zien en hebben zoveel ruimte in de bassins, dat het niet anders kan dan dat het happy fishes zijn. We wandelen, nou…strompelen het park uit en hebben 9000 stappen gelopen. Vanmorgen heb ik me in Vorden nog gewogen. Geen grammetje aangekomen. Hoe is het mogelijk, na die stapels appeltaart en andere calorierijke hapjes.
Als we bij de toerdoos terugkeren, ( anderhalve km lopen) ontdekt Jut dat hij zijn leesbril kwijt is. Dus Jubel loopt dat hele eind weer terug naar de ingang, naar de afdeling gevonden voorwerpen. Een paraplu is het enige dat ze me kan laten zien. Ik vroeg toch om een zwarte koker met een leesbril erin? Geen paraplu dus. Nog even teruggelopen naar het restaurant waar we deze ochtend begonnen met koffie met…….., maar ook daar geen bril te vinden. Het was wel een exemplaar op sterkte gemaakt en dan is het wel jammer. Weer even naar de Pearl dus. Ha ha, wat worden wij goede klanten.
Ik wandel de anderhalve km weer terug en we klappen de deuren dicht van de toerbus en gaan op weg naar Zennewijnen, een of ander gat in de buurt van Tiel. Het is knetterdruk op de weg en het lijkt de Periferique in Parijs wel. Maar we hebben geen file en komen keurig op tijd aan op het camperpark. Krijgen een prachtige plek aangeboden en zitten en staan weer hoor. Hè hè, even uitpuffen. Morgen naar het Fruitcorso en de Fruitmozaieken in Tiel. Daar kijken we natuurlijk weer naar uit en vooral naar Flipje.
Snoet 